undha-usuke basa kang diandharake para paraga sajrone wayang, bisa didadekake tuladha panggunaning basa kang laras karo unggah-ungguh
Pandhawa sing angka siji iku aran . answer choices . Nakula. Sadewa. Puntadewa. Bimasena. ArjunaNakula
Pandhawaiku cacahe ana lima mula terus diarani Pandhawa lima. Sing nomer loro arane Raden Werkudara utawa Bima. Pandhawa Prabu Pandhu Dewanata duwe putra cacahe lima. Ana jroning perang Baratayuda Arjuna dadi senopati Para Pandawa sing kedadeyan mateni akeh para satriya Kurawa karo senotapi-senopati liyane. Parapandhawa iku tedhak turune - 42806847 linaanimah1 linaanimah1 13.08.2021 B. Daerah Sekolah Dasar terjawab Para pandhawa iku tedhak turune 2 Lihat jawaban Iklan Iklan Parapandhawa iku tedhak turune - 45700176 xyZpinatt xyZpinatt 26.10.2021 Bahasa lain Sekolah Menengah Atas terjawab Para pandhawa iku tedhak turune 2 Lihat jawaban Iklan Iklan Pengguna Brainly Pengguna Brainly Jawaban: pandhu dewanata+dewi kunti=puntadewa werkudara lan janaka. TPQV8gx. Ada 3 buah kubus. Kubus pertama terbuat dari besi, kedua dari tembaga, dan ketiga terbuat dari kayu. Massa jenis besi = 7200 kg/m³, Massa jenis tembag … a = 9000 kg/m³, Massa jenis kayu 900 kg/m². Rusuk kubus pertama 10 cm, Rusuk kubus kedua 20 cm, dan Rusuk kubus ketiga 30 cm. Kubus pertama terletak di atas kubus kedua dan kubus kedua terletak di atas kubus ketiga dan kubus ketiga terletak di atas lantai. Jika g = 10 m/s. Tentukan a. gaya tekan dan tekanan kubus pertama pada kubus kedua b. gaya tekan dan tekanan kubus kedua pada kubus ketiga c. gaya tekan dan tekanan kubus ketiga pada lantai Ana sawatara versi crita bab sapa leluhure Pandhawa lan Kurawa. Ana sing ngandharake yen iku Bharata, putrane Prabu Duswanta lan Dewi Sakhuntala. Mula, Pandhawa lan Kurawa uga sinebut darah Bharata. Crita liya nyebutake yen kang nurunake iku Bambang Bremani, putrane Bathara Brama kang dhaup karo Dewi Srihunon, putrane Bathara Wisnu. Bremani banjur peputra Bambang Parikenan lan Parikenan peputra Manumayasa. Manumayasa iku satriya linuwih, kinasihan ing Bathara Guru. Nalika semana ngarcapada, nadyan wis akeh manungsane, kahanane durung tumata. Mula Bathara Guru ngersakake mranata kahananing para titah iku. Banjur miji para dewa. Sang Hyang Kanekaputra matur yen ngarcapada kudu ana kang mimpin. Nanging sapa? Miturut Bathara Kanekaputra, ora ana liya maneh kejaba ya mung Manumayasa iku. Bathara Guru sarujuk, nanging isih sumelang. Yen mung Manumayasa dhewe kang ditugasi, apa bakal bisa ngleksanakake jejibahane kanthi becik? Sawise rembugan sawatara suwene, Bathara Guru lan Kanekaputra sarujuk ngutus Sang Hyang Ismaya melu tumurun marang ngarcapada ngancani Manumayasa. Yen ana pewayangan, Bathara Ismaya kuwi jenenge sing luwih populer Semar. Maune uga salah sawijining dewa kang dedunung ing kahyangan. Wiwit dina kuwi Ismaya kadhawuhan tumurun ing ngarcapada kanthi tugas ngemong Manumayasa nganti saanak-turune besuk, amarga anak-turune Manumayasa iku wis dipesthekake dening jawata bakal dadi pemimpine para manungsa, pemimpin kang kudu njejegake kautaman. Supaya anak-turune Manumayasa tansah bisa lumaku ing garis kautaman, Ismaya kudu tlaten ngemong. Kudu tansah ngelikake yen ana kang arep nalisir saka bebener. Sabanjure Semar mapan ing Karangdhempel uga ana kang ngarani Klampis Ireng. Dene Manumayasa banjur yasa padhepokan ing Wukir Retawu. Semar kerep sowan menyang Retawu, prasasat meh saben dina. Sawise sawatara taun Manumayasa lan Ismaya manggon ana ngarcapada, Bathara Guru lan Bathara Narada bali ngrembug bab Manumayasa lan Ismaya. Pamanggihe Bathara Guru, Manumayasa kudu duwe sisihan supaya duwe keturunan kang besuk dadi pemimpine bangsa manungsa. Mula, wanita kang dadi sisihane Manumayasa iku aja mung sembarang wanita, ning kudu wanita sing duwe pribadi luhur, supaya bisa nurunake anak-anak kang uga becik pakartine. Bathara Guru lan Narada akhire sarujuk nurunake widadari kang duwe sipat ora mung darbe rupa sulistya, ning uga pribadi luhur lan pantes dadi sisihane Manumayasa lan Ismaya. Widadari kang diturunake yakuwi Dewi Kaniraras lan Dewi Kanastri. Nalika tumurun ing ngarcapada, kekarone memba rupa dadi macan. Nuju sawijining dina, Manumayasa didherekake Semar, mbebedhag sato ana ing alas. Dumadakan kepethuk macan loro kang lagi nggereng-nggereng sajak arep mangsa Manumayasa lan Semar. Manumayasa nuli ndudut jemparing loro pisan. Jemparing linepasake, ngenani macan sakloron, sanalika badhar dadi widadari. Dewi Kaniraras lan Dewi Kanastri banjur nyembah marang Manumayasa, lan matur yen kekarone kadhawuhan dening jawata tumurun ing ngarcapada. Gancaring carita, Dewi Kaniraras nuli kapundhut garwa dening Manumayasa. Dewi Kanastri dadi bojone Semar. Manumayasa apeputra loro, yakuwi Sekutrem lan Sriyati. Sekutrem nurunake para ratu Astina, kalebu Pandhawa lan Kurawa. Sriyati nurunake para raja Mandaraka. Dene Semar, tetep dadi abdi kang setya. Semar duwe anak telu Gareng, Petruk, lan Bagong kang uga banjur melu dadi abdine para anak-turune Manumayasa. Nanging uga ana kang kandha, yen sejatine Gareng, Petruk, lan Bagong kuwi dudu anake Semar, amarga dumadine saka dipuja. Ature Waluja Djati JB 47/LX, 23-29 Juli 2006 –Nuwun sewu wonten ing kalodangan meniko kulo sak antawes bade matur lan ngaturaken piwulangan boso jowo kagem putro-cewek kulo ingkang wonten ing kelas 3 SD/MI. Piwulang meniko wigati sanget keranten babagan iki babagan radiks piwulang boso jawo , yaiku bab pandawa panca. Picture Monggo dipun waos kanthi tetes lan tatas Pandawa merupakan istilah dalambahasa Sanskerta, yang secaraharfiah berarti anakPandu, yaitu sendiri RajaHastinapura privat wiracarita Mahabharata . Para Pandawa terdiri dari lima orangYudistira,Bima,Arjuna,Nakula danSadewa. Mereka adalah tokohaditokoh dalamMahabharata, sementara itu yangtandingan adalah paraKorawa, yaitu para putraDretarastra, tembuniPandu. KerumahtanggaanMahabharata, kelima Pandawa menikah denganDropadi yang diperebutkan dalam sebuahsayembara diKerajaan Panchala, dan masing-masing anggota Pandawa memiliki seorang putra darinya. Para Pandawa merupakan pengambil inisiatif utama internal episode utama mulai sejak wiracarita Mahabharata , yaitupertempuran besar di daratanKurukshetra; pertempuran para Pandawa menimpali paraKorawa beserta perkongsian-sekutu mereka. Narasi tersebut menjadi kisah penting dalam wiracarita Mahabharata, selain kisahan Pandawa dan Korawa bermain dadu. Menurut Mahabharata , setiap anggota Pandawa merupakan penjelmaan penitisan dari dewa tertentu, dan setiap anggota Pandawa memiliki nama lain nan merujuk kepada karakteristik masing-masing. Contohnya Bima yang mempunyai segel lain “Werkodara”, kepentingan harfiahnya yakni “nafkah anjing hutan “, karena ia diceritakan sebagai orang nan gemar bersantap. Baca Kembali Prabu Pandhudewanata iku Ratu ing Ngastina. Garwane loro jenenge Peri Kunthitalibrata lan Haur Madrim. Dewi Kunti nduwe anak telu lanang kabeh. Putra kaping pisan pambayun arane Puntadewa. kasatriya ing Amarta. Puntadewa duwe watak valid dan adil. Putra kang nomer loro penenggak arane Werkudara, satria ing Jodhipati. Werkudara duweni watak jujur, ngabekti marang wong tuwa lan guru. Putra kaping telu arane Janoko. kasatriyo ing Madukara. Watake alus, seneng tetulung lan seneng ngudi ngelmu. Dene Haur Madrim duwe anak kembar lanang kabeh sing jenenge Nakula lan Sadewa. Nakula kasatriya ing Bumiretawu , dene Sadewa kasatriya ing Sawojajar. Satrio Limo iku arane Pandawa Pandhawa iku kelebu trah Barata. Nalika Sadewa isih jabang bayi, Prabu Pandhu Dewanata lan Bidadari Madrim sedo. Sabanjure Satria lima iku diemong dening Haur Kunti. Pandawa lan Kurawa perang rebutan negoro jalaran kurawa ngakahi hake Pandhawa. Perang antarane Pandhawa lan Kurawa diarani perang Bharatayuda. Perang iku dimenangake dening Pandhowo, dene Kurawa sreg tumpes mati kabeh. Saka crita ing dhuwur, bisa dimangerteni manawa Pandhawa iku cacahe ana 5. Urut-urutane Pandawa kaya mengkene 1. Puntadewa Puntadewa jejuluk Yudistira, Dhramasuta putra Dharma, Ajathasatru kang ora duweni bandingan, Bharata zuriat Maha Bharata, Prabu Puntadewa iku pambarepe Pandawa. Satriyane alus, watake sabar, jujur, Lan ora tau nesu. Getihe murni Lan duwe jimat Kalimasada. Puntadewa Dadi Paduka tuan ing negara Amarta. garwane aran Bidadari Drupadi Lan duweni putra kang arane Putra Pancawala. Prabu Puntadewa ora bisa perang jalaran seneng marang katentreman Baca Pun Werkudara iku putrane Pandhudewanata lan Dewi kunthi kang nomer loro . Jenenge liyo Werkudara yaiku Brataseno. , Bimasena, Sena, bayusutha, lan Gandhawastraatmaja. Kasatriyane Werkudara iku ana ing Jadhipati. Gamane kuku Pancanaka, gada rujakpala, lan Lukitasari. Raden Werkudara iku duweni watak jujur, seneng tetulung, lan bekti marang master. nalika perang Bharatayuda, werkudara asil newasake Prabu Duryudana. Werkudara duwe garwa cacah telu, yaiku Arimbi, Haur Nagagini, lan Dewi urangayu. Werkudara duwe putra cacah telu uga, yaiku Raden Gathotkaca, Antareja lan Antasena Jeneng liyane janaka yaiku Arjuna, Dhananjaya, Kirti, lan Partha. Raden Janaka kasatriyane ana ing Kumbang. Janaka kulina disebut Panengahe pandhawa. Garwane Bidadari Subadra karo Peri Srikandhi. Janaka utawa Arjuna kondhang baguse. Watake sani, seneng tetulung , basane alus. Pusakane utawa gamane keris Pulanggeni, cerah Pasopati, lan kilap Sarotama. Ing perang Bharatayuda piyambake mungsuh Adipati Karna. Arjuna menjuarai. adipati Karna ringgis kena cahaya Pasopati Nakula kembar karo Sadewa. Nakula iku putrane Sunan Pandhudewanata kaliyan Dewi Madrim. Jeneng liyane Nakula yaiku Pinten lan Tripala. Nakula dadi satriya ing Bumiretawu. Garwanipun Dewi Soka. Nduweni putra loro, yaiku Peri Pranati lan Bambang Pranusinta. Nakula nduweni watak mbela kebecikan lan pinter ing babagan ilmu laporan Sedherek kembaripun Nakula yaiku sadewa. seng nduwe jeneng liya tangsen lan Darmapranti. Garwanipun Dewi Srengginiwati, kagungan putra bambang Sidapaksa. Sakliyane kuwi, Sadewa nduwe garwa liya asmane Dewi Pradapa peputra Raden Subekti lan Raden Dewakusuma. Sadewa satriya ing sawojajar kang watake mbela kebecikan lan pinter babagan ilmu permakluman Njih mekaten menggah piwulang boso jowo kelas bawah 3 SD/MI babagan Pandawa lima mugi tansah migunani dateng kitho sedoyo, Aamiin 37Yusuf lan para sadulure371-11 1Anadene Rama Yakub iku pamanggene ana ing tanah tilas pamanggone kang rama neneka, iya iku ing tanah Kanaan. 2Iki critane tedhak-turune Rama Yakub. Yusuf nalika umur pitulas taun, dadi isih enom, kulina angon raja-kaya bebarengan karo sadulur-sadulure, anake Bilha lan Zilpa garwane kang rama, sarta Yusuf iku ngaturake marang kang ramane bab pialane para sadulure. 3Rama Israel anggone ngasihi Yusuf ngluwihi para sadulure liyane kabeh, marga Yusuf iku laire nalika Rama Yakub wus sepuh; sarta Yusuf digawekake jubah kang becik banget. 4Bareng sadulure padha ngreti yen kang rama anggone ngasihi Yusuf kinacek karo liyane, temah Yusuf disengiti lan ora gelem ngaruh-aruhi klawan ulat sumeh. 5Ing sawijining dina Yusuf ngimpi, impene mau banjur dicaritakake marang para sadulure, temah sadulure saya mundhak maneh sengite. 6Marga celathune marang para sadulure “Coba rungokna impen kang dakimpekake iki 7Aku lan kowe lagi padha mbenteli gandum ana ing pategalan; bentelanku nuli ngadeg jejeg, dene bentelanmu banjur padha teka ngubengi lan sujud nyembah marang bentelanku.” 8Ing kono para sadulure padha ngucap “Apa kowe kepengin ngratoni aku iki kabeh?” Temahan saya mundhak maneh sengite jalaran saka impene lan tembunge iku. 9Yusuf banjur ngimpi maneh, iku iya dicaritakake marang para sadulure, pangucape “Lah aku ngimpi maneh Srengenge, rembulan sarta lintang sawelas padha katon sujud lan nyembah ana ngarepku.” 10Bareng bab iki dicaritakake marang kang rama lan para sadulure, temah didukani dening kang rama “Impen apa ta impenmu iku? Mangsa ta yen aku, ibumu lan para sadulurmu bakal padha sumungkem ing bumi ana ing ngarepmu?” 11PR 79Sadulur-sadulure dadi padha ewa marang Yusuf, nanging kang rama nyathet iku ing sajroning didol menyang tanah Mesir3712-36 12Ing sawijining dina para sadulure padha angon raja-kayane kang rama ana ing jajahan Sikhem. 13Rama Israel tumuli ngandika marang Yusuf “Kamas-kamasmu rak lagi padha angon raja-kaya ana jajahane Sikhem. Mulane kowe dakkongkon niliki mrana!” Ature Yusuf “Sandika.” 14Banjur pangandikane maneh “Kowe mranaa, tilika kaslametane sadulur-sadulurmu lan kaslametane raja-kaya, mengko aku kandhanana!” Mangkono Rama Yakub anggone utusan Yusuf saka ing lebake Hebron lan banjur wis tekan ing Sikhem. 15Bareng Yusuf lagi mlaku mrana-mrene ana ing ara-ara, banjur kapethuk sawijining wong lanang kang ngaruh-aruhi “Sampeyan madosi punapa?” 16Wangsulane Yusuf “Kula madosi sadherek-sadherek kula, kula mugi sampeyan tedahaken wonten ing pundi anggenipun sami angen?” 17Celathune wong mau “Sampun sami kesah saking ngriki, awit kula mireng anggenipun sami reraosan Payo padha menyang Dhotan.” Dadine Yusuf banjur nusul para sadulure, sarta padha ketemu ana ing Dhotan. 18Saka kadohan Yusuf wus diawasake tekane, sadurunge nyedhak para sadulure mau padha sarujukan golek akal supaya bisaa mateni Yusuf. 19Anggone guneman mangkene “Lah kae delengen, si juru ngimpi kita teka! 20Kang iku payo padha dipateni lan dicemplungake ing salah sijining sumur iku, nuli mengko dikandhakake yen dimangsa kewan galak; mengko kita bakal weruh kapriye kadadeane impene iku.” 21Bareng Ruben krungu kang kaya mangkono, sedyane arep nguwalake Yusuf saka tangane para sadulure, pangucape “Aja nganti kita pateni ta!” 22Pituture Ruben “Aja nganti ngwutahake getih, cemplungna sumur kang ana ing pasamuwan kono bae! Mung aja kokkapak-kapakake!” Iku pamurihe supaya bisa ngluwari Yusuf saka tangane para sadulure lan diulihake marang kang rama. 23Kacarita bareng Yusuf lagi bae tekan ing ngarepe para sadulure, tumuli diuculi jubahe, iya jubah kang endah banget kang lagi dianggo iku. 24Banjur dilarak lan dicemplungake ing sumur. Sumur mau asat, ora ana banyune. 25Sawuse mangkono banjur padha mangan kembulan. Bareng padha ndengengek, weruh ing kadohan ana kapilah bangsa Ismael kang teka saka Gilead, untane padha momot damar, balsem lan blendok lod, arep digawa menyang tanah Mesir. 26Celathune Yehuda marang para sadulure “Untunge apa yen kita mateni adhi kita lan ndhelikake getihe? 27Payo padha didol bae marang wong Ismael kae, nanging aja nganti kita kapak-kapakake, marga iku sadulur kita, kulit daging kita.” Sadulure padha manut kabeh. 28PR 79Kacarita nalika ana sudagar-sudagar Midian liwat, Yusuf dientasake saka ing jero sumur, lan didol marang wong Ismael, payu rong puluh sekel salaka; Yusuf banjur digawa menyang ing tanah Mesir. 29Bareng Ruben mbaleni sumur mau, tetela Yusuf wus ora ana ing jero sumur, tumuli nyuwek-nyuwek panganggone. 30Banjur mbaleni para sadulure, pangucape “Bocahe wus ora ana, lah aku menyang ngendi paranku?” 31Sawuse mangkono banjur padha njupuk jubahe Yusuf lan nyembeleh wedhus, lan jubahe dicelupake ing getihe. 32Jubah kang endah banget mau dikirimake katur kang rama, kanthi diweling mangkene “Punika anggen kula sami manggih. Sumangga, bapak kula aturi nitik, punika jubahipun ingkang putra punapa sanes?” 33Bareng Rama Yakub niti-priksa jubah mau, nuli ngandika “Iki jubahe anakku, mesthi anakku wus dimangsa ing sato galak lan wus disempal-sempal.” 34Rama Yakub banjur nyuwek-nyuwek jubahe, sarta ngagem bagor diubedake ing bangkekane apadene gawe patangisan nganti pirang-pirang dina, marga saka putrane mau. 35Para putrane kakung lan putri padha sumedya nglipur, nanging ora kersa dilipur, pangandikane “Ora! Aku tetep sedhih, nganti aku wus mudhun nusul anakku menyang ing teleng palimengan.” Mangkono Rama Yakub anggone muwuni Yusuf putrane. 36Anadene Yusuf didol dening wong Midian mau menyang ing tanah Mesir, marang Sang Potifar, punggawane Sang Prabu Pringon, panggedhening prajurit tamtama. Javanese Bible © Indonesian Bible Society, More About Kitab Sutji Oleh Dr. Purwadi, Ketua Lembaga Olah Kajian Nusantara LOKANTARA, hp. 087864404347 Jajar-jinajar desa-desa ing sakukubab nganggo jeneng tembang Mojo. Miturut carita kuna makuna desa-desa mau pancen sing paring tetenger para priyagung Kraton Majapahit. Nalika Prabu Jayanegara makuwon ing tlatah Bedhandher Bojonegoro, nglegakake ameng-ameng ing wilayah sakidule gunung Kendheng. Supaya bisa kanggo tinggalan putra wayah, semarga-marga banjur paring nama laladan kang den ambah. Ana sawijining desa sing diparingi tenger Mojo rembun, Mojogrogol, Mojoalas, Mojokare, Mojongadi, Mojobolu, Mojoroto, Mojoulingo, Mojoreco, Mojokedheg, Mojourip, Mojorejo, Mojosuko, Mojokampu. Meh kabeh sakecamatan Rejon kabupaten Nganjuk, papan kono antuk gelar Mojo. Mesthi wae kanggo wong-wong saiki, peparing saka miyagung Majapahit mau maweh bebungah kang tanpa pepindhan gedhene. Arang-arang dhaerah sing pikantuh kamulyan arupa jeneng mau, mula saben warga rumangsa gedhe atine, kebombong amarga wilayahe mlebu perangane sejarah. Apa maneh yen sing maringi mau Narendra Majapahit kang sayekti kalaka misuwun. Wong-wong padesan mau mesthi banjur mongkok. Rumangsa oleh kanugrahan. Malah ana kang nyebut kewahyon. Raja agung kang lumaksana tarlamtanggawa berkah kang utama. Wong-wong percaya yen ratu iku wakiking Hyang Sukma kang mangejawantah ing marcapande. Desa sing dilewati tindake ratu mesthi mbanyu mili rejekine, mencorong prebawane. Salah sawijining pengawal Prabu Jayanegara sing aran Raden Pringga Ori aweh gladhen marang warga padhusunan. Gladhene arupa dhawuh supaya desa lan wilayah aman saka durjana juti, carane saben desa sisih pinggire ditanduri wit pring. Panjenengane ngajari wong padesan kanthi tlaten suka rena. Amarga sing dhawuh iku manggala yudha peng-pengan, kabeh padha mangestukake. Cilik gedhe anom tua saiyeg saeka praya nandangi karya. Ora antarane suwe, saben desa wis tinanduran pring. Saka kadohan katon ngrembuyung ijo royo-royo, Carang-carang sing mawa eri ditata kanthi becik. Papane sawetara rada dhuwur, bung-bunge tuwuh mrucuk kaya jamur barat. Sayekti pring-pring mau dadi beteng sing njaga marang karaharjane desa. Tentrem ayem tanpa ana sing was sumelang. Pring ori thukul jajar-jajar ngubengi desa. Ing tata gelar barisan pring ori mau prasasat beteng kang bakuh. Carang-carang ditata kanthi becik. Saperangan ditancepke kaya pager. Nambahi santosane beteng dhesa. Kanggone wong jaban rangkah sing tumindak piala mesthi bisa dicegah. Amarga eri-eri sing tumempel ing papringan bakal ngalang-alangi. Ing satengahe grumbul papringan, akeh kewan sabangsane bajing, gurangan, luak lan rase. Bajing seneng mangan klapa. Tanduran klapa ora kober uwoh yen bajing-bajing mau isih sliweran. Untune bajing sing rangah lan landhep kuwat ngrikiti sepet. Ulete sepet pedhot dening siunge bajing. Bathok sing atos uga bisa bolong. Sithik baka sethithik krambil sangsaya entek. Wekasan mung kari sepet lan bathok. Kehing bajing sing ngebyong tanduran klapa, temtu gawe rugi. Kena diarani ama tenan. Pendhak kala mangsa, bocah nom-noman sing kendel tur bagas diajak bebarengan nggropyok bajing. Ana sing nggawa gantar, kanggo nyengget bajing gumandhul. Ana kang tali tampar saperlu kanggo ngencang pang papan panggonane bajing. Diratik lan dioyak-oyak nganti bajing mau gelem pindhah. Playune bajing dioyak nganti kecekel. Ana sing nggawa plinthengan, mimise krikil utawa pringkilan bata. Yen pas kena awake bajing, saknalika klenger utawa mati. Banjur ceblok. Sing seneng daging bajing iku akeh. Malah percaya yen daging bajing kena kanggo tamba gatel. Lara jantung jarene bisa mari sarana mangan lawuh sate bajing. Ujare sing karem mangan daging bajing, daginge pancen enak. Mula ya ora mokal yen ana wong sing dodol daging bajing, Nyatane laris. Saiki kang bakal dirembug yaiku garangan, luwak lan rase. Katelu seneng mangsa daging pitik. Sangger ana pitik kumlintes, kanthi nekad garangan bakal nyaut. Tumuli dikremus ditadah kala mangsa. Luwak uga mengko. Mung dedeg piyadege luwih gedhe. Sangsaya trengginas golek mangsa. Dene rase iku gedhe dhewe ragane, meh-meh gedhene padha karo kirik, galak lan mbebayani. Ing babongan utawa grumbul papringan garangn, luwak lan rase kerjo nggawe rong, katelune ngerong kanggo papan padunungan. Nadyan kewan galak, kewan mau duwe ganda arum, saka kadohan wis katitik wangi, mula luwih gampang gropyokane. Gunane pring ora iku sayekti akeh. Carang, bung lan pring kanggo maneka waarna. Carang racake dienggo pager. Carane nggawe gampang. Cukup di incepake ing leweh, jejer-jejer wis dadi pager. Tanduran sabangsane kacang lembayung perlu lanjaran. Umume lanjaran iku digawe saka carang. Tumrape ibu-ibu kang masak ing pawon, ana sing kayu bakare dijupuksaka carang. Genine gemrubuk mangalat-alat. Dene bung iku kena kanggo sayur jangan bobor. Dikela karo lembayung lan capar, rasane enak tenan. Utawa kanggo kulupan bumbu pecel. Dipangan karo krupuk upil, rasane kumriyak renyah. Mbok-mbok bakul opak pecel, kerep dodolan kuluban bumbung sing dicampur karo krupuk upil. Bumbune sambel pecel. Bumg sing ora kepunggel terus dawa dadi pring. Genep rong taun dawane pring kira-kira bisa tekan 10 meter. Dadi dhuwur banget, saking dhuwure pucuke tumelung. Kena diarani pring iku urip tanpa diupakara. Urip karepe dhewe. Ora perlu rabuk. Ora perlu disiram. Open-openane gampang. Mangsa ketiga lan rendheng tetep urip ngrembuyung. Kapan wae bisa ditegor. Pigunane pring ori kanggo cagak, reng, blandar, usuk, pantek lan gedhek. Omah kang prasaja bisa dicukupi pring. Gubug ing tengah sawah umume digawe saka pring. Piranti liya sing digawe saka pring contone kepang, rinjing, tompo, senik, tumbu, kukusan, dobong lan lincak. Ing karang padesan akeh piranti kang digawe saka pring ori. Maneka warna piranti mau dadi bukti menawa bangsane dhewe iki duwe jatidhiri. Bangsa sing duwe pakaryan. Olah ciptane mbabar wohing panggawe kang migunani tumraping jagad. Rasa bombong sawijining bebrayan amarga ana wewujudan kang nyata. Ora baen-baen, bisane makarya kerana gladhen. Gladhen kang tlaten banjur mahanani panen. Ing kene banjur panen rejeki, panen pangalembana lan panen kondhang. Kabisan lan katrampilan wau diwarisake kanthi turun tumurun. Suwene suwe tambah becik lan endah. Wewangunane pakaryan karengga kaendahan. Akeh bangsa manca kang kapranan. Akeh sing pesen. Akeh sing tuku. Ing kono mau dadi jalaran bangsane misuwur. Arum arane bangsa mesthi wae ndadekake ati mongkok lan bombong. Angin sumilir nemahi pucuk pring, obah ngiwa obah nengen prasasat njoged nuting wirama. Wit tengah gesek lan kancane, swarane ngak-ngik. Kapyarsa saking mandrawa pan yayah swarane suling. Ngumandhang ing awang-awang, ngimbuhi endahing karang padesan. Iku mau kabeh tandha murahing Gusti Kang Maha Kuwasa. Kewajibane sing nampa kanugrahan kudu gelem anglekuri murih lestari. Aguh pratikel kang becik tansah diantu-antu. Piye bisane pring ori mau tumangkar lan ngrembaka. Aja ngati warisan edi peni lan luhur mau sirna tanpa sisa. Bisane lestari yen kabeh gelem medhar gagasan. Pungkasane tuwuh pakaryan kang mimbuhi mekaung kabudayan, tumengkaring kagunan. Sing ngrancang tata paparing karang padesan mau sanyata janma linuwih. Anggone ngrumpaka mawa gagasan kang jero. Rina wengi tansah sumadya ngeningke pikir, ngudhar panemu. Ora baen-baen, para minulya mau temen-temen supaya tinemu, wakasan katekan. Mula wohing gagasan mau banjur mbabar pakaryan kang kebak ing kaendahan.